เหรียญหลวงพ่อคูณ หลักแสน

 เหรียญหลวงพ่อคูณ หลักแสนบาท

หลังจากที่หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ หรือพระเทพวิทยาคม เจ้าอาวาสวัดบ้านไร่ อ.ด่านขุนทด จ.นครราชสีมา ได้มรณภาพแล้ว ปรากฏว่า ที่ชมรมพระเครื่องวัดพระโต ต.เมืองเหนือ อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ ซึ่งตั้งอยู่ภายในบริเวณวัดพระโต ได้มีบรรดาประชาชนทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ชื่นชอบพระเครื่อง พากันมาหาเช่าบูชาเหรียญหลวงพ่อคูณกันอย่างต่อเนื่อง โดยเหรียญหลวงพ่อคูณที่ได้รับความนิยมมาก จะเป็นรุ่นปี 12 ปี 17 ปี 19 และปี 36 รุ่นเจริญพร ทำให้บรรดาเจ้าของแผงพระเช่าบูชาต้องพากันหาเหรียญหลวงพ่อคูณตามปีดังกล่าวมาวางขายกันอย่างคึกคัก

นายมงคล พิทยาพล อายุ 53 ปี หรือฉายาในวงการพระเครื่องว่า โต้งวัดพระโต อยู่บ้านเลขที่ 99 / 96 หมู่บ้านวริยากรีนวิลล์ ต.โพธิ์ อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ กล่าวว่า หลังจากที่หลวงพ่อคูณมรณภาพแล้ว ทำให้วัตถุมงคลของหลวงพ่อคูณทุกรุ่นมีราคาพุ่งสูงมากขึ้นกว่าเดิม แต่ว่าที่แพงที่สุดคือ รุ่นปี 12 โดยก่อนหน้านี้ราคาอยู่ที่หลักหมื่น แต่ว่าหลังจากที่หลวงพ่อคูณมรณภาพแล้ว ราคาได้พุ่งขึ้นเป็นหลักแสนต้น ๆ ตามแต่สภาพของพระว่าจะมีความสวยงามเพียงใด ส่วนรุ่นปี 36 คือ รุ่นเจริญพร ก็ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ซึ่งขณะนี้วัตถุมงคลหลวงพ่อคูณตามปีดังกล่าวหาไม่ได้แล้วใน จ.ศรีสะเกษ เนื่องจากว่าคนที่มีวัตถุมงคลเหรียญหลวงพ่อคูณรุ่นเหล่านี้อยู่จะพากันเก็บรักษาไว้

การจากไปของ หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ เจ้าอาวาสวัดบ้านไร่ เกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งยุค ที่มีผู้คนเลื่อมใสมากที่สุด สร้างความโศกเศร้าแก่พุทธศาสนิกชนชาวไทยอย่างใหญ่หลวง วันนี้ “เครือเนชั่น” ขอนำบทสัมภาษณ์ของหลวงพ่อคูณ เมื่อครั้งที่เปิดวัดบ้านไร่ในปี 2538 เพื่อให้ “สุทธิชัย หยุ่น” บรรณาธิการอำนวยการเครือเนชั่น “สุภาพ คลี่ขจาย” บรรณาธิการอาวุโส นสพ.กรุงเทพธุรกิจ พูดคุยถึงตัวตน และภารกิจที่มุ่งมั่นในการสร้างคุณประโยชน์ต่างๆ ให้แก่ประเทศชาติ รวมถึงเจาะลึกถึงเรื่องการเคาะหัว เวทมนตร์ ของขลังที่เชื่อกันว่า ใครได้ไปจะนำมาสู่ความเจริญ แคล้วคลาดปลอดภัยจากอันตรายต่างๆ

หลวงพ่อคูณเคาะหัวคนมีความหมายว่าอย่างไร และที่เคาะหัวผมเคาะทำไม
เคาะกันมะเร็งที่จะมากินมึง กูไม่ให้มะเร็งมากินมึง เคาะกันมะเร็ง กันอัมพาต กันอัมพฤกษ์ กันวัณโรค กันริดสีดวงทวาร โรคหืดโรคหอบ กันเบาหวาน กันความดัน

แล้วมันจะได้ผลจริงหรือหลวงพ่อ
ก็คือกัน เหมือนกับคนป่วยไปอยู่โรงพยาบาล จะรักษาให้ดีทั้งร้อยคงเป็นไปไม่ได้

ที่มานี่จะถามว่า ทำไมมีคนมาหาหลวงพ่อเยอะ แต่เมื่อมาแล้วคำตอบก็ยังไม่มี ไม่รู้ว่าเพราะอะไร หลวงพ่อคิดว่าอะไร
เพราะว่ากูให้ทาน ผลทานอานิสงส์ที่ก็เคยสร้างเคยทำมา คือใครมาบริจาคกับกู จะเป็นคนชั้นไหนก็ตาม เอาเงินมาฝากคนยากคนจน คนรวยก็ตาม ก็ถือว่าเขาเอาเงินมาฝากับกู กูไม่ได้เอามาเป็นสมบัติส่วนตัว กูตีกลับไปเหมือนกัน เขาว่าเอาเงินมาถวายหลวงพ่อ แต่ก็ไม่บ้าเอามาเป็นของกู กูตีกลับว่า เขาเอามาฝากกู ก็ต้องเอาเงินส่วนนั้นไปทำประโยชน์ให้แก่สาธารณะ ไปทำประโยชน์ให้แก่ชาติบ้านเมือง อย่ามากักกันเอาไว้ไม่ได้ คนที่เขาบริจาคก็จะได้รับอานิสงส์บ้าง อย่ามาว่าของกู ของกู อย่างนี้ใช้ไม่ได้

แต่ว่าคนที่มาส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจเรื่องธรรมะ ศาสนาเท่าไร จากที่ดูเห็นว่าจะมาเรื่องปลุกเสก เรื่องของศักดิ์สิทธิ์ หลวงพ่อห่วงหรือไม่ว่าจะเข้าใจหลวงพ่อผิด
เป็นห่วงเหมือนกัน เป็นห่วงว่า คนไม่สนใจในธรรมะ สนใจแต่เรื่องวัตถุมงคล วัตถุมงคลนี่ก็บางอย่างนึกไปก็ดี ดีเพราะอะไร ดีเพราะว่า เขาเอาเงินมาถวาย จะได้เอาไปพัฒนาชาติบ้านเมือง จะไปคอยแต่เอาเงินแผ่นดินคงไม่ทันเหตุการณ์ เงินแผ่นดินเขาก็ทำกันไปทั่วแผ่นดิน ยิ่งปีนี้ก็ไม่ใช่น้อย เพราะเงินแผ่นดินต้องออกไปจับจ่ายใช้สอยอย่างมหาศาล เราต้องช่วยกัน

หลวงพ่อเคยบอกว่า คนที่มา หลวงพ่อจะให้แต่ธรรมะ แต่เท่าที่ดูจากกระแสคนที่มาจะให้หลวงพ่อเคาะหัวบ้าง ฝังตะกรุดบ้าง ทำไมหลวงพ่อไม่อธิบาย
จะไปมีเวลาที่ไหนไปอธิบายอะไร มีแต่คนแทบจะเหยียบกันตาย จะไปเอาเวลาที่ไหนมาอธิบาย มันหาเวลาอธิบายไม่ได้ เย็นตีหัว เดี๋ยวป๊อก เดี๋ยวป๊อกๆ กูก็ขาสั่นแล้ว

มันสะท้อนถึงปัญหาสังคมไทยหรือไม่หลวงพ่อว่า คนไทยส่วนใหญ่ยังเชื่ออะไรง่ายๆ ไม่อยากทำเรื่องธรรมะเท่าไร มีปัญหากับสังคมหรือไม่ที่ต้องมาหาหลวงพ่อเยอะ
พูดถึงเรื่องมี มันก็มี ถ้ามีเวลาพอกูก็เคยแนะนำพร่ำสอนว่า อยากให้บ้านเมืองของเราเจริญไม่อยากหรอก ให้ตั้งอยู่ในองค์ปัญจะทั้ง 5 ข้อ คือรักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์์ บริบูรณ์ อย่าให้ขาด อย่าให้ด่าง อย่าให้พร้อย เป็นมนุษย์สุดประเสริฐแล้วแค่นี้ก็ถาม แม้แต่เป็นพระเราก็ต้องรักษาศีล 5 หากไม่รักษาศีล 5 ไม่ว่าพระรูปหนึ่งรูปใดก็เป็นพระไม่ได้เหมือนกัน

ที่หลวงพ่ออธิบายเมื่อสักครู่ หมายความว่าหลวงพ่อก็ทำอยู่ คือเอาไม้เคาะ หลวงพ่อไม่อยากทำ อยากจะให้คนเอาธรรมะมากกว่า แต่คนไม่รับ
คนเขาไม่ยอม เพราะเขาเห็นอย่างนี้ เขากลัวมะเร็งจะมากินเขา แต่เขาให้กูเคาะกูก็เคาะ เคาะกันมะเร็ง ถ้าถามว่าทำไม กูเคาะกันมะเร็ง กันอัมพาต กันอัมพฤกษ์ กันวัณโรค กันริดสีดวงทวาร โรคหืดโรคหอบ กันเบาหวาน อย่างที่กูบอกมึงนั่นแหละ

จริงแล้วกันที่ใจใช่มั้ย จริงแล้วหลวงพ่อรักษาไม่ได้ แต่อยากให้กันที่ใจมากกว่า
ใช่แล้ว กันที่ใช่ มันเป็นกำลังใจ ถ้าเราไม่มีกำลังใจพานป่วยเร็ว เสียใจอย่างนี้ ไม่ได้ เพราะทางใจจะป่วย นี่คือยาประโลมใจที่ใช้ได้เหมือนกัน ถ้าไม่อะไรยึดเหนี่ยวเลยก็ไม่ได้คนเราทุกคน

แล้วนักการเมืองที่มาหาหลวงพ่ออยากให้หลวงพ่อพูดว่าจะได้เป็นนายกฯ จะได้เป็นใหญ่ หลวงพ่อหลอกเขา หรือว่าพูดจริง
อันนี้มันต้อง คนชอบพูดเรื่องอะไร มันก็ต้องพูดเรื่องนั้น มันชอบเรื่องสุราดี ก็ต้องพูดเรื่องสุราดี แต่ต้องรู้จักกิน อย่าไปกินมาก กินให้อาหารอร่อย ไม่ใช่กินตามตรอก นอนตามถนน มันไม่ใช่อย่างนั้น ดื่มพอเป็นยา ดื่มพอเป็นกำลังอาหาร ดื่มไปสักนิดสักหน่อยจะได้ทานอาหารอร่อย

เวลานักการเมืองมาหลวงพ่อคิดว่าเขามาเพื่ออะไร
บางทีก็มาคุยกันเรื่องจะเป็นผู้แทน กูก็เคยว่าเหมือนกัน เป็นผู้แทนเวลาจะมาหาเสียงก็จะทำนู่น ทำนั่น ทำนี่ แต่เวลาได้เป็นกูไม่เห็นว่ามันจะได้ทำ ก็เข้าไปร่างกฎหมาย ใครเข้าไปก็ไม่ร่างกฎหมาย ไปร่างกฎหมาย แต่ไม่เห็นมองว่าจะไปพัฒนาประเทศชาติบ้านเมืองอย่างไร นี่ความรู้สึกของกูเป็นอย่างนี้ จะว่าจริงไม่จริง แต่ว่าความรู้สึกของกูเป็นอย่างนี้

เคยบอกเขาไหมหลวงพ่อ บอกเขาตรงไปตรงมาอย่างนี้หรือไม่ เวลานักการเมืองที่มาขอพรหลวงพ่อ บอกไปอย่างนี้หรือไม่
ทำไมกูจะไม่ว่า กูว่าทุกครั้ง กูยังว่าอย่างนี้ เอาเงินมาพัฒนาประเทศชาติบ้านเมืองจะทำถนนหนทางทำอะไรก็ตาม เงินของแผ่นดินมันก็ตกก้อนหินดินทรายไป สมมุติว่า สมมุตินะ เอามาร้อยหนึ่ง ทำเสียกึ่งต่อกึ่ง อันนี้บ้านเมืองก็ยังอยู่ได้ ทีนี่เอามาร้อยทำซะ 80 ตังค์ มันหายไปอย่างนี้บ้านเมืองไม่เจริญ

นักการเมืองภาคอีสานที่มาหาหลวงพ่อเขาอุ่นใจว่าเขาจะต้องได้ตำแหน่ง ทีนี้เขาไม่ได้หลวงพ่อคิดว่าเขาจะศรัทธาเราน้อยลงหรือไม่
ไม่น้อยด๊อก ก็มันถามกู กูจะไปว่า มึงอย่าลง อย่าไปลงสมัครมันจะได้รึ แต่ก็ให้กำลังใจกัน มันมาถามว่า หลวงพ่อผมจะไปสมัครจะได้เป็นไหมครับ จะให้กูบอกว่า มึงไม่ได้เป็น มึงอย่าไปสมัครกัน ก็จะพูดได้หรือ ก็คนมันอยากเป็น กูจะได้พูดแต่ว่า เออ ไปๆ ก็ได้ไง ได้สมัคร ได้แน่ๆ

มีใครโกรธหลวงพ่อหรือไม่
จะโกรธกูทำไม ก็บอกว่าได้สมัคร แต่ก็บอกว่า ได้ ได้ ก็ได้สมัคร ไม่ได้บอกว่าจะได้เป็น ต้องพูดไปอย่างนี้ อย่างที่กูบอกมึง จะไปโกรธกันทำไม ผมจะได้เป็นหรือไม่ครับหลวงพ่อ เออไป ไป ไป ไป ได้ ได้ ได้ ก็ว่าอย่างนั้นก็ได้สมัคร

เห็นบอกว่านายกฯตั้งหลายคนไปชนกันพอดี เพราะหลวงพ่อไปบอกว่า คนนี้ก็ได้เป็น คนนั้นก็ได้เป็นนายกฯ
เออจะไปว่ามึงไม่เป็นด๊อก มันก็หน้าซีดกันดิ เออบอกว่าไป คะแนนใครมาก คะแนนใครดีก็ว่าไป มันก็ได้เป็น จะไปบอกว่า มึงอย่าไปสมัคร มึงอย่าไปลง แต่มันก็อยากลงเต็มที่

ครับ เหรียญรุ่นต่างๆ วันนี้ก็ปลุกเสกรุ่นไพรีพินาศ คนที่เอาไปเขาเชื่อว่ายิงไม่เข้า ฟันไม่เข้า รถชนก็ไม่ตาย ถือว่าไปสร้างความประมาทให้กับคนหรือเปล่า
กูไม่ว่าอย่างนั้น กูว่าอย่างนี้ ที่เอาเหรียญไป เอาพระไป คือไม่ใช่ว่าจะไปอวดดีอวดเก่งอะไร เอาใส่ห้อยคอ ใส่กระเป๋าไปเป็นการกระตุ้นเตือนใจว่า เราอย่าไปทำสิ่งที่ชั่วช้าสารเลวอย่างหนึ่งอย่างใด ก็ให้นึกถึงคุณพระ หรือว่าพระที่อยู่กับเรา นี่ความหมายที่บอกไปคืออย่างนี้ ไม่ใช่ว่าเอาไป ยิงไม่ตาย ฟันไม่ตาย กูไม่เคยพูด

แต่คนเข้าเชื่อ
เชื่อหรือไม่เชื่อกูก็ไม่รู้ มันต้องการมันอยากได้ก็ให้มันเอาไป กูจะได้เอาเงินไปพัฒนาประเทศชาติบ้านเมืองเรา

หลวงพ่อไม่สร้างวัดแต่สร้างโรงเรียน
สร้างแต่จะให้ได้บุญจริงๆ ก็ไม่อยาก สร้างโรงเรียน โรงพยาบาล โรงพยาบาลมึงไปดูเถอะไม่ว่าสถานที่หนึ่งที่ใดจะหาบ้านพักไม่มี ไปนอนตามฟุตบาทก็มี โรงเรียนก็จะหาโรงเรียนไม่มี มันแน่นกันไปหมดแล้ว สร้างโบสถ์ขาดตั้งหลายล้านบาท นานๆ จะมีพระมาบวช สร้างเมรุก็นานๆ จะมีศพมาเผา สร้างศาลานานๆ ก็จะมีคนมาฟัง มันต้องดูตามเหตุการณ์ สร้างสะพานข้ามแม่น้ำก็ดี เพราะคนมันเดินไปเดินมา เดินมาเดินไป

จุดไหนที่หลวงพ่อตัดสินใจมาทำทางด้านนี้ อะไรทำให้วันดีคืนดีหลวงพ่อคิดขึ้นมาได้ว่าจะต้องมาสร้างโรงเรียนมาสร้างโรงพยาบาล
มันงอกขึ้นเอง มันเกิดขึ้นเอง มันเป็นไปเอง ไม่ต้องมีใครสอน มันงอกขึ้นเอง มันเกิดขึ้นเอง มีเงินแล้วก็มีปัญญาอยากทำนู่นทำนี่ขึ้นมาทีเดียว กูว่าอย่างนี้ มึงเข้าท่าไหนเนี่ย

หลวงพ่อเป็นห่วงพระ เป็นห่วงศาสนา มากน้อยแค่ไหน ทุกวันนี้ ที่มองว่าพระที่มีปัญหาเยอะ หลวงพ่อบอกว่าศาสนาไม่เสื่อม แต่พระเสื่อม ใช่ไหมครับ? หรือย่างไร?
ศาสนาไม่เสื่อม ศาสนาขาวสะอาด ปราศจากมลทิน คือเก่า แต่ว่า ใจคนมันเสื่อมเอง เสื่อมจากศีลธรรม ศาสนาไม่เสียหายเหรอ? ถ้าศาสนาเสียหาย คนนั่้นมาทำ คนโน้นก็มาทำ คนนี้ก็มาทำ ก็ไม่รู้ว่าจะเอาศาสนาไหนแล้ว

มีคนวิพากษ์วิจารณ์ว่า พระดังๆ ในปีสองปีนี้ มีปัญหาไปทีละองค์ สององค์? หลวงพ่อคูณคิดอย่างไร?
ก็ไม่คิดอย่างไร บางทีมีผู้หญิงมาชอบท่าน ท่านก็ชอบผู้หญิง ก็เลยดูตากัน ตามองตา สายตาจ้องมองกัน ก็เลยต้องกันไปเต็มที่

ป้องกันอย่างไร หลวงพ่ออยู่ในผ้าเหลืองมานาน เรื่องอย่างนี้พระมีทางป้องกัน? พระก็เป็นมนุษย์ปุถุชน
มันอยู่ที่สติ เราจะคุมสติได้ไหม มันต้องอยู่ที่ใจทิฐิ มันต้องพูดคุยกันก็ให้นึกถึง อสุภะกรรมฐานบ้าง

ตอนนี้หลวงพ่อทำอะไร จึงทำให้หลายคนบอกว่า หลวงพ่อคูณ ต้องไปหา
เขามาเอง เขาไม่ได้มาแต่ตัว เอาเงินมาถวาย กูก็เลยถือว่า เขาเอาเงินมาฝากกับกู มันพาดีกับกู ไม่เก็บสะสมระดมเงินทอง ทำแต่สาธารณประโยชน์ส่วนรวมให้แก่แผ่นดิน อันนี่แหละคนอยากมาทำบุญกับกู ลองไปทำกับหลวงพ่อ ก. หลวงพ่อ ก.ก็เงียบจ้อย ทำกับหลวงพ่อ ข. หลวงพ่อ ข. ก็เงียบจ้อย

เวลาคนเอาโฉนดมาให้เหยียบ แล้วก็เอาไปขายได้จริงๆ ทำไมถึงขายได้หลังจากเหยียบแล้ว
คนมันชอบซื้ออยู่แล้ว มันก็เลยขายได้

ตะกรุดที่ฝัง ช่วยอะไรได้บ้าง?
คนไม่ถึงคราวตาย ก็ไม่ตาย แต่ถึงคราวตายก็คือกันนั่นแหละ ไม่มีอะไรหรอก

มีเหตุอะไรบางอย่าง ที่ทำให้คนเชื่อในเหรียญหลวงพ่อคูณว่าศักดิ์สิทธิ์ คนถึงได้มากันเยอะ คงจะเกี่ยวเรื่องโชคลางพอสมควร?
อันนั้นกูให้ไป ก็ให้ไปพิจารณากันเอง ใครจะว่าดี จะว่าไม่ดีก็ช่างเขา เขาอยากได้ก็เอาไป ถ้ามีไม่คนมาหากู กูก็หยุดเรื่องด้านการก่อสร้าง ก็ไม่ทำอีกต่อไป

ที่จริงหลวงพ่อพูดมานานแล้วว่า หลวงพ่อไม่ได้ศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีอภินิหาร ยิ่งพูดคนก็ยิ่งมามาก หลวงพ่อถ่อมตัว ไม่บอกความจริง
กูก็ไม่มีอะไรเด้อ กูก็อยู่อย่างพระทั่วไปนั่นแหละ

หลวงพ่อคิดว่า ปัญหาของสังคมไทยที่ร้ายแรงที่สุดคืออะไรครับ?
มันก็พอๆ กัน ทางโลกกับทางธรรม ก็พอๆ กัน

หลวงพ่อคิดว่า เป็นห่วงอะไรที่สุด
กูก็เป็นห่วงแต่ประเทศชาติบ้านเมืองนั่นแหละ วุ่นวายแท้ วุ่นวายหลายอย่างหลายแนวกระทบกัน แต่ก่อนกูเป็นเด็กเป็นเล็ก กูไม่เคยนึกไม่เคยคิดเลย แก่ตัวแล้วก็นึกไปเอง เป็นห่วงบ้านเมืองเหมือนกันกูนี่ กูก็ทุ่มแต่เรื่องการก่อสร้างการพัฒนาวัดอย่างเดียว จะไปคอยแต่งบประมาณของแผ่นดินมาพัฒนา มันไม่ใช่มีแห่งเดียว เขาก็ทำทั่วแผ่นดิน งบประมาณของแผ่นดินเอามาก็ตกเป็นค่าหิน อิฐ ทราย ก็หมดแล้ว เอามาจริงๆ ก็ไม่ได้สักเท่าใด ถ้ามาร้อยทำทั้งร้อย บ้านเมืองเราไม่กระจอกอย่างนี้ดอก

ชีวิตที่เหลือจากนี้ไปหลวงพ่อจะทำอะไร
ถ้ายังไม่ตาย กูก็ทำเรื่อยไป ใครต้องการโรงเรียน ก็สร้างโรงเรียน ใครต้องการสระน้ำ กูก็จะทำให้มันซะ ไม่ต้องกู้ไม่ต้องยืม เงินที่เขาเอามาฝาก ก็ทำให้เขาซะ คนที่เขามาบริจาคมาเห็น เขาก็ตีแผ่กระจายว่า ทำจริง กูทำจริง เอาจริง

หลวงพ่อติดตามข่าวสารการเมือง?
กูก็ติดตาม ดูทีวี กูชอบดูเหตุการณ์บ้านเมือง พอแก่ตัวนึกได้ ตอนหนุ่มกูก็ไม่นึก นี่ก็เป็นห่วงลูกๆ หลานๆ

จะมีใครมาแทนหลวงพ่อคูณได้ไหม?
แทนรึ แทนนี่มันหายาก มันจะเป็น หลวงพ่อเงียบ หลวงพ่อจ้อย หลวงพ่อกอบ หลวงพ่อโกย

ถ้าไม่วิเศษเลิศเลอ ทำไมจึงมีคนมาหามากมาย
ผลงานของหลวงพ่อ ใครเอาเงินไปถวาย ไม่มีกักกัน มีแต่เรื่องก่อเรื่องสร้างตลอดเวลา โรงเรียนที่สร้าง 190 ล้านบาท ก็ได้แต่โรงเรียน อุปกรณ์ไม่มี แล้วจะเอาเงินมาจากไหน ก็เอามาจากบริจาคนี่แหละ ได้มาก็เอาไปซื้ออุปกรณ์การเรียนการสอนมาอีก

ตัวกู ของกู ของหลวงพ่อคูณ มีมากน้อยแค่ไหน?
ไอ้ตัวกูของกู ไม่มีดอก พิจารณาให้ลึกแล้วไม่มี ถ้าของเราจริงๆ เราต้อง ห้ามได้ บอกได้ แต่นี่ห้ามไม่ได้ บอกไม่ได้ อย่าปวดเลย มันก็ปวด อย่าเจ็บเลย มันก็เจ็บ ตาอย่าฝ้าฟาง แต่มันก็ฝ้าฟาง

ยังห้ามตัวเองไม่อยู่ ยังมีหรือไม่?
มี ยังมี ตัวโทสะ ถ้าตัด โลภะ โทสะ โมหะ ออกได้ ก็เป็นอรหันต์ได้ แต่นี่กูยังตัดไม่ได้ กูยังอยากได้เงินอยู่ เพื่อเอาไปพัฒนาประเทศชาติบ้านเมือง ทำสาธารณประโยชน์เพื่อส่วนรวมทั้งหลาย

จะรู้ได้อย่างไรว่า หลวงพ่อคูณโกรธ
ไม่รู้ดอก เพราะกูไม่แสดงออกให้รู้ แสดงให้รู้เดี๋ยวเสียมารยาท กูไม่ทำ แสดงออกกูไม่ทำอะไร เพราะกูให้ทานมันไป

Cr.บ้านเมือง,กรุงเทพธุรกิจ